نام نیکو گر بماند زآدمی به کزو ماند سرای زرنگار از کیست

این بیت از شیخ سعدی، شاعر بزرگ ایرانی است که در یکی از آثارش، به ارزش و اهمیت نام نیک و تأثیر آن بر زندگی انسان اشاره می‌کند. این بیت نشان می‌دهد که آنچه از انسان باقی می‌ماند، نه ثروت و دارایی، بلکه نام نیک و اخلاق پسندیده است.

متن کامل این بیت به این صورت است: «نام نیکو گر بماند زآدمی / به کزو ماند سرای زرنگار»

این سخن، بخشی از آموزه‌های اخلاقی سعدی است که بر جاودانگی ارزش‌های انسانی تأکید دارد.