ذکر صراط علی مستقیم صراط مالک یوم الدین اللهم ایاک نعبد و ایاک نستعین

ذکر «صراط علی مستقیم، صراط مالک یوم الدین، اللهم ایاک نعبد و ایاک نستعین» یکی از اذکار معنوی است که ترکیبی از آیاتی قرآنی و مفاهیم عرفانی است. این ذکر به طور خاص به جایگاه معنوی امام علی (ع) و نقش او به عنوان راه هدایت اشاره دارد و همچنین بر بندگی و استعانت از خداوند تأکید می‌کند.

مفهوم ذکر

1. صراط علی مستقیم:

این عبارت اشاره به این باور دارد که راه امام علی (ع)، راه مستقیم هدایت است. در ادبیات عرفانی و شیعی، امام علی به‌عنوان نماد حقانیت و عدالت شناخته می‌شود و مسیر او همان صراط مستقیم الهی دانسته می‌شود.

2. صراط مالک یوم الدین:

این بخش از ذکر بر مالکیت خداوند در روز قیامت تأکید می‌کند و یادآور این است که تنها خداوند حاکم و داور نهایی است.

3. اللهم ایاک نعبد و ایاک نستعین:

این بخش از سوره فاتحه گرفته شده و بیانگر اوج بندگی و توکل به خداوند است. در این عبارت، انسان تصریح می‌کند که تنها خدا را می‌پرستد و تنها از او یاری می‌طلبد.

کاربرد معنوی

این ذکر معمولاً به‌عنوان یک ورد در ذکرهای شبانه یا در هنگام نیاز به آرامش و هدایت استفاده می‌شود. ترکیب نام امام علی (ع) با آیات قرآنی نشان‌دهنده ارتباط عمیق میان توحید و ولایت است.

پیام عرفانی

هدایت: این ذکر تأکید می‌کند که راه علی (ع) همان راه مستقیم هدایت به سوی خداست.

بندگی و توکل: انسان تنها باید خدا را بپرستد و از او یاری بخواهد، زیرا همه امور در اختیار اوست.

پیوند قرآن و ولایت: این ذکر پیامی روشن از پیوند آموزه‌های قرآنی با مقام ولایت ارائه می‌دهد.

این ذکر به‌ویژه در ادبیات عرفانی و شیعی جایگاه ویژه‌ای دارد و تأکیدی بر راهنمایی معنوی و توکل به خداوند متعال است.