معنی شعر نام نیکو گر بماند ز آدمی به کزو ماند سرای زرنگار

این شعر یکی از ابیات معروف سعدی است که معنای آن به صورت زیر است:

معنای مصرع اول: «نام نیکو گر بماند ز آدمی»

«نام نیکو» به معنای شهرت خوب، خوش‌نامی و نیکوکاری است.

سعدی در این مصرع می‌گوید آنچه از انسان پس از مرگ باقی می‌ماند و ارزشمند است، خوش‌نامی و اثرات خوب او در دنیا است، نه مال و دارایی.

معنای مصرع دوم: «به کزو ماند سرای زرنگار»

«سرای زرنگار» به معنای خانه‌ای باشکوه و مجلل است که با طلا و جواهر تزیین شده باشد.

سعدی می‌گوید حتی اگر انسان خانه‌ای بسیار زیبا و مجلل برای خود بسازد، این خانه پس از مرگ هیچ ارزشی ندارد و آنچه ماندگار است، نام نیکو و کردار خوب اوست.

پیام کلی شعر:

این شعر بر اهمیت اخلاق و نیک‌نامی تأکید دارد. سعدی می‌خواهد بگوید دارایی‌های مادی و ظاهری زودگذر هستند و آنچه برای همیشه در یادها می‌ماند، رفتار شایسته، انسان‌دوستی و خوش‌نامی است. انسان باید به جای تمرکز بر دنیا و مال‌اندوزی، تلاش کند تا اثری مثبت از خود در این جهان به‌جا بگذارد.