معنی شعر آفرین جان آفرین پاک را آنکه جان بخشید و ایمان خاک را

این بیت از «مثنوی معنوی» مولانا است و در ستایش خداوند سروده شده است.

معنی بیت:

«آفرین بر خداوند پاک که جان را آفرید و به خاک (انسان) روح و ایمان بخشید.»

توضیح واژه‌ها:

آفرین = ستایش، تحسین

جان‌آفرین = خداوندی که روح و جان را آفرید

پاک = اشاره به پاکی و بی‌نیازی خداوند

جان بخشید = خداوند روح و زندگی را به انسان‌ها عطا کرد

ایمان بخشید = خداوند به انسان‌ها قدرت شناخت و ایمان عطا کرد

خاک = اشاره به خلقت انسان از خاک (آدم از خاک آفریده شد)

مفهوم کلی:

مولانا در این بیت، خداوند را ستایش می‌کند که هم زندگی را به انسان داده و هم ایمان و شناخت را در وجود او قرار داده است. این بیت نشان‌دهنده‌ی قدرت و عظمت خداوند در آفرینش و هدایت انسان است.