معنی درس نهم فارسی دهم فنی حرفه ای دریادلان صف شکن

بند اول:

در غروب روز بیستم بهمن ۱۳۶۴، کنار رود اروند، جوانان رزمنده آماده می‌شوند تا شب به دشمن حمله کنند. نویسنده می‌گوید که همین جوانان با اراده خداوند، آینده را می‌سازند.

بند دوم:

رزمنده‌ها با وسایل و لباس مخصوص، آماده عملیات هستند. بعضی‌ها وضو می‌گیرند، بعضی‌ها پیشانی‌بند می‌بندند، و بعضی در سکوت وصیت‌نامه می‌نویسند. نویسنده از ما می‌پرسد: تو وصیت‌نامه‌ات را نوشته‌ای؟

بند سوم:

نیروهای جهاد و فرماندهان، آخرین آماده‌سازی‌ها را انجام می‌دهند. تجهیزات سنگین برای عبور از رود بار زده شده‌اند. رزمنده‌ها همان مردم ساده کوچه و بازار هستند، اما حالا کارشان خیلی باعظمت است.

بند چهارم:

رزمنده‌ها از قشرهای مختلف‌اند: کشاورز، طلبه، مغازه‌دار. همه با عشق به خدا و وطن در اینجا جمع شده‌اند. عامل اصلی جمع‌شدن‌شان همین عشق است.

بند پنجم:

در سوله‌ای، رزمنده‌های گردان عبدالله آخرین لحظات پیش از عملیات را می‌گذرانند. آن‌ها با هم وداع می‌کنند، اشک می‌ریزند و دل دشمن را با ایمان‌شان می‌لرزانند.

بند ششم:

کمی مانده به شروع حمله است. اینجا نماد همه لحظات بزرگ تاریخ اسلام شده: بدر، حنین، عاشورا. اگر دنبال عشق و انسانیت هستی، اینجاست.

بند هفتم:

صبح ۲۱ بهمن، هوا بارانی‌ست ولی دل رزمنده‌ها روشن. عملیات موفق بوده، چون غواص‌ها با دعا و توسل به حضرت زهرا، خط دشمن را شکسته‌اند.

بند هشتم:

ناوچه پیکان شجاعانه وارد میدان شد، دشمن را نابود کرد ولی هنگام برگشت، مورد حمله قرار گرفت و غرق شد. با این حال، یاد قهرمانانش زنده خواهد ماند.

بند نهم:

جسم رزمندگان پیکان در دل آب آرام گرفته، اما فریاد ایمان‌شان هنوز در گوش زمان مانده. آن‌ها رفتند، اما کشور به برکت خون آن‌ها پابرجاست.