کم گوی و گزیده گوی چون در تا ز اندک تو جهان شود پر چند جمله دارد

بیت «کم گوی و گزیده گوی چون دُر / تا ز اندک تو جهان شود پُر» از سعدی است.

در این بیت:

فعل اصلی: «شوَد»

نهاد: «جهان»

متمم: «ز اندک تو»

مسند: «پر»

و جمله‌ی «تا ز اندک تو جهان شود پر» جمله‌ی اصلی است که با «تا» علت جمله‌ی اول (کم گوی و گزیده گوی چون دُر) را بیان می‌کند.

پس ساختار کلی بیت به این صورت است:

جمله‌ی امری: «کم گوی و گزیده گوی چون دُر»

جمله‌ی علتی (وابسته به جمله‌ی اول): «تا ز اندک تو جهان شود پر»

یعنی در مجموع دو جمله دارد:

1. کم گوی و گزیده گوی چون دُر (جمله امری)

2. تا ز اندک تو جهان شود پر (جمله علتی، با فعل «شود»)