گندم از گندم بروید جو ز جو کنایه از چیست

معنی و مفهوم کنایه‌ی «گندم از گندم بروید، جو ز جو»:

این عبارت کنایه‌ای پرمعنی در ادبیات فارسی است که از طبیعت الهام گرفته و به قانون علت و معلول در زندگی اشاره دارد. در واقع، این جمله تاکید می‌کند که:

«هر عملی نتیجه‌ای متناسب با خود دارد؛ همان‌طور که از کاشتن گندم، گندم می‌روید و از کاشتن جو، جو!»

تفسیر دقیقتر:

۱. نتایج متناسب با اعمال:

- اگر کار نیک انجام دهی، نتیجه‌ای نیک خواهی دید (گندم از گندم).

- اگر کار بد انجام دهی، نتیجه‌ای بد نصیبت می‌شود (جو ز جو).

۲. اشاره به «کاشت و برداشت» در زندگی:

- این کنایه یادآور ضرب‌المثل انگلیسی است:

*«You reap what you sow»*

(هر چه بکاری، همان را درو می‌کنی).

۳. کاربرد اخلاقی و اجتماعی:

- هشدار به افراد که نتایج زندگیشان بستگی به انتخاب‌های خودشان دارد.

- مثلاً:

- اگر دانشجو تلاش کند، موفقیت به دست می‌آورد (گندم از گندم).

- اگر کسی دروغ بگوید، اعتماد دیگران را از دست می‌دهد (جو ز جو).

ریشه‌ی این کنایه:

- این عبارت از آموزه‌های کشاورزی قدیم گرفته شده که نشان می‌دهد طبیعت همیشه عادلانه رفتار می‌کند.

- در متون ادبی مانند اشعار سعدی و مولانا نیز مفاهیم مشابهی دیده می‌شود، مثلاً:

- *«کنون که گندم کاری، جو ستانی؟»* (پرسشی rhetorical که بر عدم تناسب عمل و نتیجه تاکید دارد).

جمع‌بندی:

این کنایه قانونی نانوشته از زندگی را بیان می‌کند:

«هر چه کنی به خود کنی، گر همه نیک و بد کنی!»