چگونه رزمندگان برای عبور از عرض رودخانه اروند از پدیده جزر و مد استفاده میکردند
چگونه رزمندگان برای عبور از عرض رودخانه اروند از پدیده جزر و مد استفاده میکردند را از سایت سوگو دریافت کنید.
رزمندگان در طول جنگ ایران و عراق برای عبور از رودخانه اروند (شطالعرب) از پدیدهٔ جزر و مد به شیوههای زیر استفاده میکردند:
---
۱. زمانبندی عملیات با توجه به جزر و مد
- جزر (کاهش سطح آب):
- در زمان جزر، عمق آب کاهش مییافت و عرض رودخانه باریکتر میشد. این شرایط امکان عبور پیاده، استفاده از پلهای موقت یا حتی رد شدن وسایل سبک را فراهم میکرد.
- مناطق کمعمق یا گذرگاههای طبیعی (مثل جزایر موقت) آشکار میشدند که برای استقرار نیروها مناسب بود.
- مد (افزایش سطح آب):
- در زمان مد، عمق آب افزایش مییافت که برای عبور قایق‌ها و شناورهای نظامی مناسب بود. همچنین، جریان آب قوی‌تر میشد و امکان حرکت سریعتر به سمت مقصد را فراهم میکرد.
---
۲. کاهش خطر مین‌های آبی و موانع
- در زمان جزر، بخشی از مین‌ها و موانع زیرآبی در بستر رودخانه آشکار میشدند یا در آبهای کمعمق راحتتر شناسایی و خنثی میگردیدند.
---
۳. استفاده از جریان آب برای پشتیبانی
- رزمندگان با برنامهریزی دقیق، از جریان مد (ورود آب به سمت بالا) برای تسهیل حرکت قایق‌ها به سمت سواحل دشمن استفاده میکردند.
- در بازگشت، از جریان جزر (خروج آب به سمت دریا) برای عقب‌نشینی سریعتر بهره میبردند.
---
۴. پوشش طبیعی برای استتار
- تغییرات ناگهانی سطح آب در اثر جزر و مد، گاهی برای پنهان کردن حرکت نیروها یا تجهیزات در طول شب مفید بود.
---
۵. بهره‌گیری از دانش محلی و اطلاعات هواشناسی
- رزمندگان با کمک مردم بومی و ماهیگیران آگاه به رفتار رودخانه، زمان دقیق جزر و مد را پیش‌بینی میکردند.
- این اطلاعات با داده‌های هواشناسی ترکیب میشد تا بهترین زمان برای عملیات انتخاب شود.
---
نمونه تاریخی: عملیات خیبر (۱۳۶۲)
در این عملیات، رزمندگان با استفاده از جزر و مد، موفق به عبور از مناطق باتلاقی اطراف شطالعرب و غافلگیری دشمن شدند. زمانبندی دقیق باعث کاهش تلفات و تسلط بر مناطق استراتژیک گردید.
---
چالش‌ها
- خطا در محاسبه زمان جزر و مد میتوانست به غرق شدن نیروها یا گیرکردن تجهیزات در گلولای منجر شود.
- نیروهای دشمن نیز گاهی از این الگوها آگاه بودند و حملات خود را با جزر و مد هماهنگ میکردند.