معنی شعر دیدار یار غایب دانی چه ذوق دارد ابری که در بیابان بر تشنه ای ببارد

معنی شعر دیدار یار غایب دانی چه ذوق دارد ابری که در بیابان بر تشنه ای ببارد را از سایت سوگو دریافت کنید.

این شعر از حافظ است که با زبانی عرفانی و پراحساس، شوق دیدار یار را به تصویر می‌کشد. در ادامه، معنی و مفهوم بیت را بررسی می‌کنیم:

---

متن شعر:

"دیدار یار غایب دانی چه ذوق دارد

ابری که در بیابان بر تشنه‌ای ببارد"

---

معنی ظاهری:

۱. «دیدار یار غایب دانی چه ذوق دارد»

- شاعر می‌پرسد: «آیا می‌دانی لذت و شوق دیدار یار غایب چقدر است؟»

- «یار غایب» می‌تواند اشاره به معشوق، دوست عزیز، یا حتی خداوند داشته باشد.

۲. «ابری که در بیابان بر تشنه‌ای ببارد»

- این شوق را مانند بارش باران از ابری در بیابان بر روی فرد تشنه توصیف می‌کند.

- تشنه نماد عطش روحانی است که پس از مدت‌ها انتظار، به دیدار یار می‌رسد.

---

تفسیر عرفانی و ادبی:

- حافظ در این بیت از تشبیه استفاده می‌کند تا شوق دیدار یار را با باران رحمت در بیابان خشک مقایسه کند.

- بیابان نماد دنیای پراز رنج و دوری از یار است و ابر باران‌زا مانند فیض الهی یا لحظه وصال است که همه سختی‌ها را جبران می‌کند.

- این بیت یادآور این مفهوم عرفانی است که وصال پس از فراق، شیرین‌ترین تجربه است.

---

نکته ادبی:

- حافظ با ترکیب طبیعت (ابر، بیابان) و احساسات انسانی (عطش، دیدار)، تصویری ملموس و تأثیرگذار خلق می‌کند.

- ذوق در ادبیات عرفانی به شور درونی و اشتیاق معنوی اشاره دارد.

---

پیام شعر:

حافظ به ما می‌گوید که صبر در راه عشق و دوستی، در نهایت به لذتی بی‌نظیر می‌انجامد، همان‌طور که باران پس از خشکسالی، زندگی‌بخش است.