زیردریاییها برای دیدن اشیای روی آب از چه وسیلهای استفاده میکنند

زیردریایی‌ها برای مشاهده اشیاء و شرایط روی آب از ابزارهای پیشرفته‌ای استفاده می‌کنند که مهم‌ترین آن‌ها پریسکوپ است، اما فناوری‌های دیگری نیز به کمک آن‌ها می‌آیند:

۱. پریسکوپ (Periscope)

- کاربرد اصلی:

- ابزار نوری متشکل از آینه‌ها یا منشورهایی که نور را از سطح آب به داخل زیردریایی هدایت می‌کند.

- امکان مشاهده سطح آب بدون نیاز به خارج شدن زیردریایی از عمق را فراهم می‌کند.

- محدودیت‌ها:

- فقط در شرایط آب‌وهوایی مطلوب مؤثر است (در مه یا طوفان دقت کاهش می‌یابد).

- زیردریایی باید در عمق کم (حدود ۱۰-۱۵ متر) باشد تا پریسکوپ کارایی داشته باشد.

۲. رادار (Radar)

- کاربرد:

- در برخی زیردریایی‌های مدرن، رادارهای ویژه‌ای روی آنتن‌های کشویی نصب می‌شود که می‌توانند برای شناسایی اشیاء روی سطح آب مورد استفاده قرار گیرند.

- این رادارها معمولاً فقط برای مدت کوتاهی فعال می‌شوند تا زیردریایی شناسایی نشود.

۳. سونار غیرفعال (Passive Sonar)

- کاربرد:

- تشخیص صداهای سطح آب (مانند موتور کشتی‌ها یا امواج) بدون افشای موقعیت زیردریایی.

- بیشتر برای شناسایی کشتی‌ها و زیردریایی‌های دیگر استفاده می‌شود.

۴. دوربین‌های دیجیتال و ماهواره‌ای

- زیردریایی‌های مدرن ممکن است از:

- دوربین‌های حرارتی یا مادون قرمز برای دید در شب استفاده کنند.

- ارتباط با ماهواره برای دریافت تصاویر هوایی از منطقه.

۵. شناسایی از طریق امواج رادیویی (ESM)

- سیستم‌های جنگ الکترونیک می‌توانند امواج راداری یا ارتباطی کشتی‌ها را شناسایی کنند و موقعیت آن‌ها را مشخص نمایند.

جمع‌بندی:

- پریسکوپ هنوز هم ابزار کلاسیک و پرکاربرد برای مشاهده سطح آب است.

- رادار و سونار در زیردریایی‌های پیشرفته برای شناسایی دقیق‌تر استفاده می‌شوند.

- زیردریایی‌های نظامی معمولاً از ترکیب این روش‌ها برای پنهان ماندن و جمع‌آوری اطلاعات استفاده می‌کنند.