چرا کیسه های نایلونی تهیه شده ازمواد بازیافتی راضخیم درست میکنند

کیسه‌های نایلونی تهیه شده از مواد بازیافتی معمولاً ضخیم‌تر از کیسه‌های نایلونی معمولی هستند و این موضوع چند دلیل علمی و فنی دارد:

۱. کاهش استحکام الیاف بازیافتی

- تخریب زنجیره‌های پلیمری: در فرآیند بازیافت، پلاستیک‌های جمع‌آوری شده تحت حرارت و فشار قرار می‌گیرند که باعث کوتاه‌تر شدن زنجیره‌های مولکولی پلی‌اتیلن (PE) یا پلی‌پروپیلن (PP) می‌شود. این کاهش طول زنجیره‌ها، استحکام کششی و مقاومت پلاستیک را کم می‌کند.

- برای جبران این ضعف، تولیدکنندگان مجبورند ضخامت کیسه را افزایش دهند تا از پارگی آن جلوگیری شود.

۲. ناخالصی‌های موجود در مواد بازیافتی

- آلودگی و ذرات غیرپلاستیکی: مواد بازیافتی معمولاً حاوی ناخالصی‌هایی مانند رنگ‌ها، چسب‌ها، یا ذرات ریز فلزات هستند که کیفیت پلاستیک را کاهش می‌دهند.

- افزایش ضخامت کمک می‌کند تا کیسه در برابر نقاط ضعف ناشی از این ناخالصی‌ها مقاوم‌تر باشد.

۳. فرآیند ذوب و شکل‌دهی مجدد

- کاهش انعطاف‌پذیری: پلاستیک‌های بازیافتی در اثر ذوب‌شدن‌های مکرر، بخشی از خاصیت ارتجاعی خود را از دست می‌دهند و شکننده‌تر می‌شوند.

- برای جلوگیری از ترک خوردن یا پارگی سریع، ضخامت بیشتری به آن‌ها داده می‌شود.

۴. تفاوت در فرآیند تولید

- پلاستیک نو: در تولید نایلون از مواد اولیه خالص، امکان ساخت لایه‌های نازک‌تر با استحکام بالا وجود دارد.

- پلاستیک بازیافتی: چون کیفیت پایین‌تری دارد، برای رسیدن به مقاومت مشابه، باید ضخیم‌تر تولید شود.

۵. استانداردهای ایمنی و دوام

- کیسه‌های بازیافتی اغلب برای مصارف سنگین‌تر (مانند زباله‌های شهری) طراحی می‌شوند، بنابراین تولیدکنندگان ترجیح می‌دهند ضخامت را افزایش دهند تا از گسیختگی زودرس جلوگیری کنند.

نتیجه‌گیری:

- کیسه‌های بازیافتی ضخیم‌ترند چون:

- مواد اولیه آن‌ها استحکام کمتری دارد.

- ناخالصی‌ها و تخریب پلیمرها کیفیت را کاهش می‌دهد.

- افزایش ضخامت، نقاط ضعف مکانیکی را جبران می‌کند.

- این ضخامت بیشتر باعث می‌شود کیسه‌های بازیافتی گاهی سنگین‌تر و کم‌انعطاف‌تر از نمونه‌های نو باشند.