معنی شعر چو رستم بدیدش بر انگیخت اسب بدو تاخت مانند اذر گشسب

معنی بیت شعر «چو رستم بدیدش بر انگیخت اسب بدو تاخت مانند آذرگشسب»

این بیت زیبا و پرمعنا از شاهنامه فردوسی است که به توصیف نبرد رستم و یک دشمن می‌پردازد.

تفسیر بیت:

* چو رستم بدیدش: هنگامی که رستم دشمن خود را دید.

* بر انگیخت اسب: اسب خود را برانگیخت و به حرکت درآورد.

* بدو تاخت: به سوی دشمن تاخت و یورش برد.

* مانند آذرگشسب: مانند آذرگشسب (پدربزرگ رستم و یکی از پهلوانان اساطیری ایران) که بسیار نیرومند و آتشین بود.

معنی کلی بیت:

این بیت نشان می‌دهد که رستم با دیدن دشمن، با شجاعت و سرعت بسیار به سمت او حمله کرد. او مانند آذرگشسب، پدربزرگ افسانه‌ای خود، با قدرت و شجاعت تمام به نبرد پرداخت.

تعبیرهای دیگر:

* آذرگشسب: نماد قدرت، شجاعت و سرعت است.

* تاختن مانند آذرگشسب: کنایه از حمله‌ای سریع و قدرتمند است.

به طور خلاصه: این بیت توصیفگر صحنه‌ای حماسی و پرشور از نبرد رستم است که نشان از قدرت و شجاعت بی‌نظیر او دارد.

نکات قابل توجه:

* این بیت از لحاظ ادبی بسیار زیبا و پر از تشبیه است.

* کلمه «آذرگشسب» به عنوان یک نماد اسطوره‌ای، به این بیت عمق و زیبایی خاصی بخشیده است.

* این بیت نشان می‌دهد که رستم نه تنها یک پهلوان قوی، بلکه شخصیتی شجاع و بی‌باک نیز بوده است.