دوکس رنج بیهوده بردند و سعی بی فایده کردند یکی آنکه اندوخت و نخورد و دیگر آنکه آموخت و نکرد

تحلیل بیت سعدی: «دو کس رنج بیهوده بردند و سعی بی فایده کردند»

این بیت زیبا و پرمعنا از گلستان سعدی، یکی از حکمت‌های ماندگار ادبیات فارسی است که به نقد دو نوع رفتار انسانی می‌پردازد.

معنی بیت به زبان ساده

سعدی در این بیت به دو گروه از مردم اشاره می‌کند که تلاش و کوشش آن‌ها نتیجه‌ای در بر نداشته است:

* گروه اول: کسانی که ثروت اندوختند اما از آن لذت نبردند و آن را مصرف نکردند.

* گروه دوم: کسانی که علم و دانش آموختند اما به آن عمل نکردند و از آن در زندگی خود بهره‌ای نبردند.

تفسیر بیت

سعدی در این بیت می‌خواهد به ما بگوید که:

* اندوختن ثروت به تنهایی کافی نیست: اگر ثروتی اندوخته‌ایم اما از آن برای کمک به دیگران یا لذت بردن از زندگی استفاده نکنیم، در واقع ثروت ما بیهوده است.

* دانش بدون عمل بی‌فایده است: کسب دانش ارزشمند است اما اگر آن را در عمل پیاده نکنیم، دانشی که به دست آورده‌ایم، بی‌فایده خواهد بود.

پیام اصلی بیت:

سعدی در این بیت به اهمیت تعادل بین علم و عمل، ثروت و لذت اشاره می‌کند. او می‌گوید که انسان باید هم به دنیا بیندیشد و هم به آخرت. هم باید تلاش کند و ثروت اندوخته کند و هم از آن به خوبی استفاده کند. همچنین باید دانش بیاموزد و آن را در زندگی خود پیاده کند.

کاربرد بیت در زندگی روزمره

این بیت از سعدی می‌تواند برای ما در زندگی روزمره راهگشا باشد. به ما یادآوری می‌کند که:

* هدف از زندگی تنها ثروت اندوزی نیست: باید به دنبال معنویت و لذت بردن از زندگی نیز باشیم.

* دانش باید به عمل تبدیل شود: تنها داشتن مدرک و اطلاعات کافی نیست، باید آن را در زندگی خود پیاده کنیم.

* تعادل در زندگی مهم است: نباید افراط و تفریط کنیم و باید بین کار و تفریح، دنیا و آخرت تعادل برقرار کنیم.

در کل، این بیت از سعدی یک درس اخلاقی ارزشمند است که به ما یاد می‌دهد چگونه زندگی کنیم تا زندگی ما معنا و هدف داشته باشد.