در جنگ های قدیم برای جلوگیری از ضربات شمشیر

در جنگ‌های قدیم، برای جلوگیری از ضربات شمشیر، جنگجویان از تجهیزات و روش‌های مختلفی استفاده می‌کردند. این تجهیزات نه تنها برای محافظت از بدن بلکه برای کاهش تأثیر ضربه شمشیر طراحی شده بودند. در ادامه به برخی از مهم‌ترین این تجهیزات و روش‌ها اشاره می‌کنم:

زره:

* زره بدن: زره‌هایی که تمام بدن را می‌پوشاندند، از جنس فلز، چرم یا مواد ترکیبی ساخته می‌شدند. این زره‌ها از قسمت‌های مختلفی مانند زره سینه، زره پشت، زره بازو و زره پا تشکیل می‌شدند.

* کلاهخود: کلاهخود‌ها از سر در برابر ضربات شمشیر محافظت می‌کردند و معمولاً از فلز یا چرم ساخته می‌شدند.

* سپر: سپرها از جنس چوب، فلز یا چرم ساخته می‌شدند و برای دفع ضربات شمشیر و نیزه استفاده می‌شدند.

* زیرپوش‌های زره‌ای: زیرپوش‌هایی که از زنجیر یا حلقه‌های فلزی ساخته می‌شدند، زیر زره اصلی پوشیده می‌شدند و از بدن در برابر بریدگی‌ها محافظت می‌کردند.

سایر تجهیزات:

* آستین‌های زره‌ای: از بازوها در برابر ضربات شمشیر محافظت می‌کردند.

* زانوبند: از زانوها در برابر ضربات محافظت می‌کرد.

* ساق‌پا بند: از ساق پاها در برابر ضربات محافظت می‌کرد.

* دستکش‌های زره‌ای: از دست‌ها در برابر بریدگی‌ها محافظت می‌کرد.

روش‌های دفاعی:

* بلند کردن سپر: جنگجو با بلند کردن سپر، ضربات شمشیر دشمن را دفع می‌کرد.

* خم شدن و چرخیدن: با خم شدن و چرخیدن، جنگجو می‌توانست از ضربات شمشیر دشمن فرار کند.

* ضربه زدن به ساق پای دشمن: با ضربه زدن به ساق پای دشمن، می‌توانست او را از تعادل خارج کند.

* استفاده از سلاح‌های کوچک: جنگجو می‌توانست از سلاح‌های کوچکی مانند خنجر برای دفاع از خود استفاده کند.

عوامل موثر بر انتخاب تجهیزات:

* نوع جنگ: تجهیزات مورد استفاده در جنگ‌های پیاده با جنگ‌های سواره متفاوت بود.

* وضعیت اقتصادی: تجهیزات زرهی گران‌قیمت بودند و تنها افراد ثروتمند می‌توانستند از آن‌ها استفاده کنند.

* فرهنگ و سنت‌های نظامی: هر قومی تجهیزات و روش‌های دفاعی خاص خود را داشت.

توجه:

* این تجهیزات و روش‌ها تنها بخشی از روش‌های دفاعی در جنگ‌های قدیم بودند و تنوع بسیار زیادی در آن‌ها وجود داشت.

* با پیشرفت تکنولوژی و ساخت سلاح‌های جدید، تجهیزات دفاعی نیز تغییر کردند.