کاغذ یا کتابیست که فردی زمان گردش به سرزمین های مختلف دیده ها و تجربیات خود را در آن می نویسد

به این کتاب یا کاغذ سفرنامه می‌گویند.

سفرنامه نوعی نوشته ادبی است که در آن فردی که به سفری رفته، تجربیات، مشاهدات، ماجراها و اتفاقاتی که در طول سفر برایش رخ داده را به صورت روزانه یا به طور کلی در قالب یک کتاب یا مقاله ثبت می‌کند.

چرا سفرنامه می‌نویسند؟

* ثبت خاطرات: سفرنامه‌ها به عنوان یک دفتر خاطرات شخصی عمل می‌کنند و به نویسنده کمک می‌کنند تا خاطرات سفر خود را برای همیشه ثبت کند.

* اشتراک‌گذاری تجربیات: سفرنامه‌ها می‌توانند برای دیگران نیز جالب و آموزنده باشند. نویسنده می‌تواند تجربیات خود را با دیگران به اشتراک بگذارد و آن‌ها را به کشف مکان‌های جدید و فرهنگ‌های مختلف تشویق کند.

* مستندسازی تاریخ و فرهنگ: سفرنامه‌ها می‌توانند به عنوان یک منبع تاریخی و فرهنگی بسیار ارزشمند باشند. آن‌ها به ما کمک می‌کنند تا درک بهتری از فرهنگ‌ها، آداب و رسوم و تاریخ مکان‌هایی که نویسنده به آن‌ها سفر کرده است، داشته باشیم.

* توسعه مهارت‌های نوشتاری: نوشتن سفرنامه به نویسنده کمک می‌کند تا مهارت‌های نوشتاری خود را بهبود بخشد و به یک نویسنده بهتر تبدیل شود.

ویژگی‌های یک سفرنامه خوب:

* روایت جذاب: یک سفرنامه خوب باید به گونه‌ای نوشته شود که خواننده را به خود جذب کند و او را به ادامه خواندن ترغیب کند.

* جزئیات دقیق: نویسنده باید به جزئیات سفر خود توجه کند و آن‌ها را به زیبایی توصیف کند.

* زبان ساده و روان: زبان سفرنامه باید ساده و روان باشد تا همه بتوانند آن را بخوانند و درک کنند.

* عکس‌های زیبا: استفاده از عکس‌های زیبا می‌تواند به جذابیت سفرنامه بیافزاید.

برخی از سفرنامه‌نویسان مشهور:

* ابن بطوطه: یکی از مشهورترین سفرنامه‌نویسان جهان است که در قرن چهاردهم میلادی به بسیاری از نقاط جهان سفر کرده است.

* مارکوپولو: یک تاجر و جهانگرد ایتالیایی بود که در قرن سیزدهم میلادی به چین سفر کرد و سفرنامه او اطلاعات ارزشمندی درباره چین و آسیای شرقی در اختیار اروپاییان قرار داد.

* ناصر خسرو قبادیانی: شاعر و فیلسوف ایرانی بود که در قرن پنجم هجری قمری به سفرهای بسیاری رفت و سفرنامه او یکی از مهم‌ترین منابع برای مطالعه تاریخ و جغرافیای آن دوره است.