دستگاهی که در قدیم به چهارپایان می بستند تا در مزارع گندم را از کاه جدا کند

دستگاهی که در قدیم به چهارپایان می بستند تا در مزارع گندم را از کاه جدا کنند، خرمن‌کوب نام دارد.

خرمن‌کوب وسیله‌ای سنتی بوده که در کشاورزی برای جدا کردن دانه‌های گندم از ساقه‌های آن (کاه) استفاده می‌شده است. این دستگاه معمولاً از یک یا چند استوانه چوبی یا فلزی با تیغه‌هایی تشکیل می‌شده که با چرخش به دور خود، دانه‌ها را از ساقه جدا می‌کردند. خرمن‌کوب را به چهارپایانی مانند گاو یا اسب می‌بستند و با حرکت آن‌ها در مزرعه، دانه‌ها از ساقه جدا می‌شدند.

نحوه کار خرمن‌کوب:

1. خرمن‌کوب را به چهارپایانی می‌بستند.

2. چهارپاها با حرکت در مزرعه، خرمن‌کوب را روی خوشه‌های گندم می‌کشیدند.

3. تیغه‌های چرخان خرمن‌کوب، دانه‌ها را از ساقه جدا می‌کردند.

4. دانه‌های جدا شده روی زمین می‌ریختند و به صورت دستی یا با استفاده از ابزارهای ساده جمع‌آوری می‌شدند.

دلایل استفاده از خرمن‌کوب:

* سادگی ساخت: ساخت خرمن‌کوب ساده و ارزان بود.

* کارایی: این دستگاه به صورت مؤثر دانه‌ها را از ساقه جدا می‌کرد.

* مناسب برای مزارع کوچک: خرمن‌کوب برای مزارع کوچک و سنتی مناسب بود.

جایگزینی خرمن‌کوب:

با پیشرفت تکنولوژی و ورود ماشین‌آلات کشاورزی، خرمن‌کوب به تدریج جای خود را به دستگاه‌های مدرن‌تری مانند کمباین داد. کمباین‌ها علاوه بر جداسازی دانه از ساقه، عملیات دیگری مانند خرد کردن کاه و جمع‌آوری دانه‌ها را نیز انجام می‌دهند و کارایی بسیار بالاتری نسبت به خرمن‌کوب دارند.