معنی شعر در تن رنجورش رمقی باقی نمانده بود و کم کم شمع وجودش به خاموشی می گرایید

* در تن رنجورش رمقی باقی نمانده بود: این بخش اشاره به بدن رنجور و بیمار فردی دارد که دیگر هیچ نیرویی برای ادامه حیات در او باقی نمانده است. کلمه «رمق» به معنی توانایی و نیرو است.

* و کم کم شمع وجودش به خاموشی می‌گرایید: این بخش نیز به پایان زندگی اشاره دارد و با استفاده از تشبیه زیبایی، زندگی انسان را به شمعی تشبیه کرده است که کم کم در حال خاموش شدن است. شمع نماد حیات و روشنایی است و خاموش شدن آن نشان از پایان زندگی می‌دهد.

معنی کلی بیت:

این بیت به طور خلاصه بیان می‌کند که فردی که در این بیت توصیف شده، در آستانه مرگ قرار دارد و تمام نیروهای حیاتی او رو به پایان است. شاعر با استفاده از زبان ساده و تصویرسازی قوی، احساس ضعف، ناتوانی و نزدیک شدن به مرگ را به خوبی منتقل کرده است.

آرایه‌های ادبی به کار رفته در بیت:

* تشبیه: شمع وجودش به خاموشی می‌گرایید (زندگی انسان به شمع تشبیه شده است)

* تناسب: استفاده از کلمات با بار معنایی منفی مانند رنجور و خاموشی، بر احساس غم و اندوه بیت می‌افزاید.

کاربرد این بیت در شعر:

این بیت معمولاً در اشعاری که به موضوع مرگ، بیماری و پایان زندگی می‌پردازند، استفاده می‌شود. شاعر با استفاده از این بیت، می‌تواند احساسات و عواطف خود را در برابر مرگ و فناپذیری بیان کند.