دعای چهاردهم صحیفه سجادیه

دعای چهاردهم صحیفه سجادیه دعایی است بسیار زیبا و عمیق از امام زین‌العابدین علیه‌السلام که با عنوان:

«وَكَانَ مِنْ دُعَائِهِ عَلَيهِ السَّلَامُ إِذَا أَبْلَى ثَوْباً أَوْ اشْتَرَى ثَوْباً جَدِيداً»

ترجمه:

دعای آن حضرت هنگامى كه لباسى را كهنه مى‌كرد یا لباس تازه‌اى مى‌خرید.

---

متن آغازین دعا (عربی + ترجمه):

اَلْـحَمْدُ للهِ الَّذِي كَسَانِي مَا أُوَارِي بِهِ عَوْرَتِي، وَأَتَجَمَّلُ بِهِ فِي النَّاسِ.

ترجمه:

سپاس خدایی را که لباسی به من پوشانید که با آن شرمگاه خود را می‌پوشانم و نزد مردم به آن آراسته می‌شوم.

---

مفاهیم برجسته دعا:

شکرگزاری بابت نعمت لباس

طلب خیر و برکت از خدا در لباسی که پوشیده می‌شود

درخواست دوری از تکبر، خودنمایی و فساد ناشی از لباس

توجه به فقرای بی‌لباس و مستمندان

تذکر به زودگذر بودن دنیا و لباس‌ها