چهار عضو شتر که مناسب زندگی در ناحیه گرم و خشک است را نام ببرید

شترها به‌خاطر سازگاری فوق‌العاده با محیط‌های گرم و خشک، دارای اندام‌های ویژه‌ای هستند. چهار عضو مهم آنها که به زندگی در بیابان کمک می‌کنند عبارتند از:

۱. کوهان (ذخیره چربی)

- کوهان شتر چربی ذخیره‌شده دارد (نه آب!) که در مواقع کم‌غذایی به انرژی تبدیل می‌شود.

- این چربی به جای پخش شدن در بدن، در کوهان جمع می‌شود تا بدن شتر کمتر گرم شود.

۲. پاهای پهن و مقاوم

- پاهای شتر پهن و پردار است تا روی شن‌های داغ بیابان فرو نرود.

- کف پاهای ضخیم از سوختن در تماس با شن‌های داغ جلوگیری می‌کند.

۳. بینی و مجاری تنفسی ویژه

- بینی شتر می‌تواند بسته شود تا از ورود شن و گردوغبار جلوگیری کند.

- سیستم تنفسی آن رطوبت بازدم را جذب می‌کند تا آب کمتری هدر رود.

۴. کلیه‌ها و دستگاه ادراری کارآمد

- کلیه‌های شتر ادرار بسیار غلیظ تولید می‌کنند تا آب بدن حفظ شود.

- می‌تواند تا ۱۰ روز بدون آب زنده بماند و در صورت دسترسی، ۱۰۰ لیتر آب را یکجا بنوشد!

ویژگی‌های دیگر:

- پوست کلفت برای کاهش تبخیر آب بدن.

- توانایی تحمل دمای بدن تا ۴۱°C بدون نیاز به عرق کردن زیاد.

این سازگاری‌ها باعث شده شتر به «کشتی بیابان» معروف شود! 🌵🐫