معنی به دانش گرای و بدو شو بلند چو خواهی که از بد نیابی گزند

این بیت از حکیم ابوالقاسم فردوسی در شاهنامه است و مفهوم عمیقی درباره اهمیت دانش و خردورزی دارد.

معنی بیت:

"به دانش گرای و بدو شو بلند

چو خواهی که از بد نیابی گزند"

- به دانش گرای: به سوی دانش روی آور (دانش را پیشه کن).

- و بدو شو بلند: و با دانش، بلندمرتبه و سربلند شو.

- چو خواهی که از بد نیابی گزند: اگر بخواهی که از شر و بدی‌ها در امان بمانی.

مفهوم کلی:

فردوسی تأکید می‌کند که دانش و خرد، تنها راه رهایی از آسیب‌های دنیا و رسیدن به عزت است. هرکس که به دانش روی آورد، نه‌تنها از خطرها در امان می‌ماند، بلکه به جایگاه بلند معنوی و اجتماعی دست می‌یابد.

نکته ادبی:

- بدو در اینجا به معنای «با دانش» است (ضمیر اشاره به «دانش» در مصراع اول).

- فردوسی با این بیت، ستایش خرد را در برابر جهل و ظلمت قرار می‌دهد، که از بن‌مایه‌های اصلی شاهنامه است.