مصرف گل گاو زبان برای چه کسانی مضر است

مصرف گل گاو زبان (Borago officinalis) اگرچه به دلیل خواص آرامبخش، ضدالتهاب و تقویت سیستم ایمنی شناخته شده است، اما برای برخی افراد ممکن است عوارض جانبی خطرناک داشته باشد. در ادامه گروه‌هایی که باید در مصرف آن احتیاط کنند یا از آن پرهیز نمایند، آورده شده است:

۱. زنان باردار

- خطر: گل گاو زبان حاوی آلکالوئیدهای پیرولیزیدین (PAs) است که ممکن است سبب انقباضات رحمی شده و خطر سقط جنین را افزایش دهد.

- توصیه: به طور کلی مصرف آن در بارداری ممنوع است.

۲. افراد با بیماری‌های کبدی

- خطر: ترکیبات سمی موجود در گل گاو زبان (به ویژه در برگ‌ها) می‌توانند برای کبد آسیب‌زا باشند و در موارد شدید منجر به آسیب کبدی یا سیروز شوند.

- توصیه: بیماران مبتلا به هپاتیت، سیروز یا نارسایی کبدی باید از مصرف آن اجتناب کنند.

۳. کودکان زیر ۱۲ سال

- خطر: به دلیل حساسیت بالای کبد در کودکان، مصرف این گیاه ممکن است عوارض جدی ایجاد کند.

- توصیه: بهتر است از جایگزین‌های ایمن‌تر مانند چای بابونه استفاده شود.

۴. افراد تحت درمان با داروهای رقیق‌کننده خون (مانند وارفارین)

- خطر: گل گاو زبان ممکن است اثر ضد انعقادی داشته و خطر خونریزی را افزایش دهد.

- توصیه: در صورت مصرف داروهای ضد انعقاد، قبل از استفاده با پزشک مشورت شود.

۵. افراد با سابقه تشنج یا صرع

- خطر: برخی گزارش‌ها نشان می‌دهد که مصرف زیاد گل گاو زبان ممکن است تحریک‌کننده سیستم عصبی باشد و باعث تشنج شود.

- توصیه: بیماران مبتلا به صرع باید از مصرف آن خودداری کنند.

۶. افرادی که جراحی پیش‌رو دارند

- خطر: به دلیل احتمال افزایش خونریزی، بهتر است ۲ هفته قبل از عمل مصرف آن قطع شود.

۷. افراد با فشار خون پایین

- خطر: این گیاه ممکن است فشار خون را کاهش دهد و در افراد مبتلا به هایپوتانسیون باعث سرگیجه یا ضعف شود.

---

نکات مهم برای مصرف ایمن گل گاو زبان

✅ مصرف متعادل: بیش از ۱ تا ۲ فنجان چای گل گاو زبان در روز مصرف نکنید.

✅ استفاده از گونه‌های بدون PA: برخی محصولات فرآوری‌شده (مثل چای‌های بسته‌بندی) آلکالوئیدهای سمی کمتری دارند.

✅ پرهیز از مصرف طولانی‌مدت: بهتر است پس از ۲ هفته مصرف، یک وقفه ایجاد شود.

اگر در گروه‌های فوق قرار دارید یا داروی خاصی مصرف می‌کنید، قبل از استفاده حتما با پزشک یا داروساز مشورت کنید.