با توجه به اینکه کشورمان سرزمین کم آبی است برای برداشت بیشتر محصول در این استان چه پیشنهادهایی دارید
با توجه به اینکه کشورمان سرزمین کم آبی است برای برداشت بیشتر محصول در این استان چه پیشنهادهایی دارید را از سایت سوگو دریافت کنید.
با توجه به شرایط کمآبی در ایران و ضرورت بهینهسازی مصرف آب در کشاورزی، راهکارهای زیر میتوانند به برداشت بیشتر محصول با مصرف آب کمتر در استانهای مختلف کمک کنند:
---
۱. استفاده از روشهای آبیاری نوین
- آبیاری قطرهای و زیرسطحی:
- کاهش تا ۶۰٪ مصرف آب در مقایسه با آبیاری غرقابی.
- مناسب برای محصولات باغی (پسته، مرکبات، انگور) و صیفیجات.
- آبیاری هوشمند (سنسورهای رطوبت سنج):
- تنظیم خودکار آبیاری بر اساس نیاز واقعی گیاه.
۲. کشت محصولات کمآببر و سازگار با اقلیم
- جایگزینی محصولات پرمصرف (مانند برنج و نیشکر) با گونههای کمآببر:
- کشت ذرت دیم، جو، حبوبات، و گیاهان دارویی (زعفران، زیره، گل محمدی).
- توسعه کشت گلخانهای:
- کاهش ۴۰-۵۰٪ مصرف آب و افزایش عملکرد در واحد سطح.
۳. اصلاح الگوی کشت بر اساس شرایط اقلیمی هر استان
- استانهای خشک (یزد، کرمان، سیستان و بلوچستان):
- تمرکز بر کشت پسته، زعفران، انار و گیاهان شورپسند.
- استانهای نیمهخشک (فارس، اصفهان، خراسان):
- توسعه گل محمدی، جو، و انگور دیم.
- مناطق شمالی (گیلان، مازندران):
- استفاده از شالیزارهای نسل جدید با مصرف آب کنترلشده.
۴. مدیریت خاک و کاهش تبخیر آب
- مالچپاشی (پوشش گیاهی یا پلاستیکی):
- جلوگیری از تبخیر رطوبت خاک.
- کشت مستقیم (No-Till):
- حفظ رطوبت خاک و کاهش فرسایش.
۵. بازیافت آب و استفاده از منابع غیرمتعارف
- استفاده از پساب تصفیهشده شهری و صنعتی:
- قابل استفاده برای آبیاری فضای سبز و محصولات صنعتی.
- استحصال آب از مه و رطوبت هوا (در مناطق کوهستانی).
۶. آموزش کشاورزان و حمایت دولت
- طرحهای تشویقی برای کشاورزان:
- یارانه خرید سیستمهای آبیاری نوین.
- اجرای پروژههای آبخیزداری:
- ذخیره آب باران در سفرههای زیرزمینی.
۷. فناوریهای نوین کشاورزی
- کشت هیدروپونیک و آکواپونیک:
- مناسب برای سبزیجات و صیفیجات با مصرف آب حداقل.
- استفاده از بذرهای مقاوم به خشکی (تراریخته یا اصلاحشده).
---
جمعبندی:
با ترکیب روشهای آبیاری مدرن، کشت هوشمند، اصلاح الگوی کشت و مدیریت منابع آب میتوان بهبود قابل توجهی در عملکرد محصولات حتی در شرایط کمآبی ایجاد کرد. کلید موفقیت، همکاری دولت، کشاورزان و پژوهشگران برای اجرای این راهکارهاست.
منابع:
- سازمان خواربار و کشاورزی ملل متحد (FAO)
- وزارت جهاد کشاورزی ایران
- پژوهشهای مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی ایران