مقاومت کیسه های نایلونی تهیه شده از بازیافت و کیسه های نایلونی تهیه شده از مواد اصلی را مقایسه کنید

مقاومت کیسه‌های نایلونی تهیه‌شده از مواد بازیافتی در مقایسه با کیسه‌های تولیدشده از مواد اولیه نو معمولاً کمتر است. در جدول زیر به‌صورت دقیق‌تر این مقایسه انجام شده است:

مقایسه مقاومت کیسه‌های نایلونی بازیافتی و نو

| ویژگی | کیسه نایلونی بازیافتی | کیسه نایلونی نو (مواد اولیه اصلی) |

| استحکام کششی | پایین‌تر (به‌دلیل تخریب زنجیره‌های پلیمری) | بالا (زنجیره‌های پلیمری دست‌نخورده) |

| مقاومت در برابر پارگی | کمتر (الیاف کوتاه‌تر و ناخالصی‌ها) | بیشتر (ساختار یکنواخت و بدون نقص) |

| انعطاف‌پذیری | کاهش‌یافته (شکنندگی بیشتر پس از بازیافت مکرر) | بالا (خاصیت ارتجاعی حفظ‌شده) |

| مقاومت در برابر رطوبت | ممکن است کاهش یابد (نفوذپذیری بیشتر) | مقاومت بالا (ساختار فشرده و بدون ترک) |

| وزن و ضخامت | معمولاً ضخیم‌تر (برای جبران کاهش استحکام) | نازک‌تر با استحکام مشابه |

| دوام | عمر کوتاه‌تر (تخریب سریع‌تر در شرایط محیطی) | عمر طولانی‌تر |

دلایل کاهش مقاومت کیسه‌های بازیافتی:

1. تخریب زنجیره‌های پلیمری:

- فرآیند بازیافت (ذوب و شکل‌دهی مجدد) باعث کوتاه‌شدن زنجیره‌های پلی‌اتیلن می‌شود.

2. ناخالصی‌ها:

- باقی‌ماندن رنگ‌ها، چسب‌ها، یا ذرات فلزی در مواد بازیافتی.

3. تغییرات ساختاری:

- کاهش بلورینگی پلیمرها و افزایش نقاط ضعف مکانیکی.

راهکارهای بهبود مقاومت کیسه‌های بازیافتی:

- ترکیب با مواد نو:

- اضافه کردن ۲۰-۳۰٪ پلیمر نو به مواد بازیافتی.

- افزودنی‌های تقویت‌کننده:

- استفاده از نانوذرات یا الیاف تقویت‌کننده (مثل سیلیس).

- بهینه‌سازی فرآیند بازیافت:

- کنترل دما و زمان ذوب برای کاهش تخریب پلیمرها.

نتیجه‌گیری:

- برای مصارف سبک (مانند کیسه‌های خرید روزانه): کیسه‌های بازیافتی گزینه مناسبی هستند.

- برای مصارف سنگین (مانند حمل مواد صنعتی): کیسه‌های نو برتری دارند.

- توصیه زیست‌محیطی: حتی با مقاومت کمتر، استفاده از کیسه‌های بازیافتی به دلیل کاهش مصرف منابع و آلایندگی ترجیح داده می‌شود.