کدام سوره قرآن به سوره امام حسین علیه السلام معروف است

در میان سوره‌های قرآن، سوره مبارکه فجر (سوره ۸۹) به «سوره امام حسین (ع)» معروف است. این نام‌گذاری به دلیل ارتباط عمیق مضامین این سوره با قیام و شهادت حضرت اباعبدالله الحسین (ع) در عاشورا است.

دلایل شهرت سوره فجر به «سوره امام حسین (ع)»:

۱. آیه ۲۷-۳۰: «یَا أَیَّتُهَا النَّفْسُ الْمُطْمَئِنَّهُ...»``

- این آیات که خطاب به «نفس مطمئنه» (روح آرام‌یافته) است، به‌صورت نمادین به شهادت با عزت امام حسین (ع) و یارانش اشاره دارد.

- در روایات آمده است که این آیات در شأن شهدای کربلا نازل شده‌اند.

۲. آیه ۴: «وَ الْفَجْرِ»``

- کلمه «فجر» به معنای «سپیده‌دم» است و برخی مفسران آن را اشاره به طلوع خونین عاشورا می‌دانند که با شهادت امام حسین (ع) تاریکی ظلم را شکست.

۳. آیه ۹-۱۰: «وَ ثَمُودَ الَّذِینَ جَابُوا الصَّخْرَ بِالْوَادِ...»``

- این آیات به سرنوشت اقوام طغیانگر (مانند ثمود) اشاره دارد که مشابه سرنوشت ظالمان کربلا (مانند یزید و عمر سعد) است.

۴. روایات اهل بیت (ع):

- در برخی احادیث آمده است که امام حسین (ع) به این سوره علاقه ویژه‌ای داشتند و آن را در نمازها زیاد تلاوت می‌کردند.

چرا این سوره برای امام حسین (ع) مهم بود؟

- سوره فجر اشاره به پیروزی حق بر باطن دارد، همان‌گونه که قیام عاشورا باعث زنده‌ماندن اسلام شد.

- آیات پایانی سوره («فَادْخُلِی فِی عِبَادِی وَ ادْخُلِی جَنَّتِی») به بهشت و پاداش شهیدان اشاره می‌کند که مصداق اعلای آن شهدای کربلا هستند.

نکته:

برخی نیز سوره عادیات (سوره ۱۰۰) را به دلیل آیات پایانی آن درباره شهادت در راه خدا مرتبط با امام حسین (ع) می‌دانند، اما شهرت اصلی برای سوره فجر است.

📖 منابع:

- تفسیر المیزان، علامه طباطبایی.

- بحارالانوار، جلد ۴۴ (احادیث مربوط به امام حسین).