آیه ۲۹ سوره شعرا به کدام یک از عوامل انحراف از توحید اشاره دارد

آیه ۲۹ سوره شعرا به استکبار و خودبرتربینی به‌عنوان یکی از عوامل اصلی انحراف از توحید اشاره دارد. در این آیه، فرعون با تهدید موسی (ع) به زندان، الوهیت خود را ادعا کرده و هرگونه دعوت به خداپرستی و یکتاپرستی را تهدیدی برای قدرت و جایگاه خود می‌داند.

عامل انحراف از توحید: استکبار و خودبرتربینی

1. ادعای الوهیت و قدرت‌طلبی فرعون

فرعون به دلیل خودبرتربینی و احساس قدرت مطلق، خود را خدای مردم معرفی کرد. او باور داشت که اطاعت از او باید بی‌چون و چرا باشد و هیچ خدایی جز او نباید پرستیده شود. این ادعای دروغین، ناشی از استکبار و غرور بیش از حد او بود.

2. انکار حقیقت به دلیل تکبر

فرعون با وجود مشاهده معجزات موسی (ع) و شنیدن دعوت او به توحید، به دلیل استکبار و ترس از دست دادن قدرت، حقایق را انکار کرد. این آیه نشان می‌دهد که غرور و خودبرتربینی می‌تواند مانع پذیرش حقایق الهی شود.

3. تهدید و سرکوب به‌عنوان ابزار انحراف

فرعون نه تنها حقیقت را انکار کرد، بلکه موسی را تهدید به زندان کرد تا مردم را از پیروی او بازدارد. این رفتار او نشان‌دهنده نقش قدرت‌طلبی و وابستگی به منافع دنیوی در انحراف از توحید است.

نتیجه‌گیری

آیه ۲۹ سوره شعرا به ما یادآوری می‌کند که استکبار و خودبرتربینی، از مهم‌ترین موانع پذیرش توحید و حقایق الهی هستند. این آیه به انسان هشدار می‌دهد که غرور و وابستگی به قدرت و منافع مادی می‌تواند او را از مسیر حق دور کند و به انکار حقیقت بکشاند.