اوج شکوفایی شهر اصفهان مربوط به کدام دوره است

اوج شکوفایی شهر اصفهان به دورهٔ صفویه (قرن ۱۰ و ۱۱ هجری قمری/۱۶ و ۱۷ میلادی) مربوط می‌شود، به‌ویژه در دوران پادشاهی شاه عباس اول (۹۹۶–۱۰۳۸ قمری) که این شهر به عنوان پایتخت ایران انتخاب شد و به اوج عظمت سیاسی، اقتصادی، فرهنگی و هنری رسید.

🔷 دلایل شکوفایی اصفهان در عصر صفوی:``

۱. انتقال پایتخت به اصفهان (۱۵۹۸ میلادی):

- شاه عباس اول برای دوری از تهدیدات عثمانی و تمرکز بر توسعه، پایتخت را از قزوین به اصفهان منتقل کرد.

۲. معماری باشکوه:

- ساخت میدان نقش جهان (میراث جهانی یونسکو)، مسجد شیخ لطفالله، مسجد امام، کاخ عالیقاپو و سیوسهپل.

- ایجاد خیابان چهارباغ و پل‌های زیبا روی زایندهرود.

۳. رونق اقتصادی:

- اصفهان به مرکز تجارت بین‌المللی تبدیل شد و بازرگانان اروپایی، هندی و عثمانی در آن فعالیت می‌کردند.

- توسعه بازارهای بزرگ مانند بازار قیصریه.

۴. مرکزیت فرهنگی و هنری:

- رشد هنرهای خوشنویسی، نگارگری، کاشیکاری و قالی‌بافی.

- حضور هنرمندانی مانند رضا عباسی (نقاش مشهور).

۵. تسامح مذهبی:

- با وجود حکومت شیعه، اقلیت‌های مذهبی (ارامنه، یهودیان و زرتشتیان) در محله‌هایی مانند جلفا آزادانه زندگی می‌کردند.

۶. علم و دانش:

- رونق مدارس دینی و فلسفی، از جمله مدرسه خواجو.

📉 پایان عصر طلایی:

با سقوط صفویان پس از حمله افغان‌ها (۱۷۲۲ میلادی)، اصفهان رونق خود را از دست داد، اما آثار این دوره همچنان نماد شکوه تاریخی ایران است.

📌 نکته:

اصفهان در دوره‌های دیگر مانند سلجوقی (مسجد جامع اصفهان) و آلبویه نیز اهمیت داشت، اما اوج آن در عصر صفوی بود.

✅ جمع‌بندی:

«اصفهان، نصف جهان» لقبی است که به دلیل عظمت این شهر در عصر صفویه به آن داده‌اند!