جمله با فروغ

فروغ به معنای نور یا روشنایی است و معمولاً برای توصیف درخشش، روشنایی و زیبایی به کار می‌رود. در اینجا جملات با کلمه «فروغ» آورده شده است:

1. فروغ خورشید در افق در حال غروب، فضای آسمان را به رنگ‌های زیبا تبدیل کرده بود.

2. چشمانش مانند فروغ ماه در شب تاریک می‌درخشید و همه را مسحور خود می‌کرد.

3. فروغ آفتاب بر روی دریاچه می‌تابید و سطح آب را مانند آینه‌ای درخشان می‌کرد.

4. در دل شب، فروغ ستارگان در آسمان، چشم‌ها را به خود جلب می‌کرد.

5. او با لبخند خود، مانند فروغ روشنایی در دل تاریکی، همه چیز را روشن کرد.

6. در دل زمستان سرد، فروغ شمع در اتاق احساس گرما و آرامش می‌داد.

7. فروغ نور ماه روی برف‌ها می‌افتاد و همه چیز را در سکوت و زیبایی غرق می‌کرد.

8. وقتی از کنار درختان می‌گذشتم، فروغ خورشید میان برگ‌ها تابیده و سایه‌های زیبا ایجاد می‌کرد.

9. فروغ آسمان در هنگام طلوع خورشید، همه جا را پر از رنگ‌های گرم و دلپذیر می‌کرد.

10. در دل شب، فروغ پروانه‌ها در نور کم‌سوی چراغ، به رقص درآمده بودند.

11. درختان با برگ‌های سبز خود، در فروغ تابستان، به زیبایی درختان دیگری تبدیل شده بودند.

12. فروغ آفتاب صبحگاهی از پنجره به داخل خانه می‌تابید و اتاق را روشن می‌کرد.

13. وقتی که فروغ خورشید روی دریاچه تابید، سطح آب درخشان و مسحورکننده شد.

14. فروغ چراغ‌های خیابان در شب، مسیر را برای رهگذران روشن می‌کرد.

15. فروغ آتش در شب‌های سرد، دلگرمی خاصی به همه می‌بخشید.

16. فروغ زیبای ماه در آسمان پرستاره، همه را به سکوت و تماشای طبیعت دعوت می‌کرد.

17. چهره‌اش در زیر فروغ ملایم آفتاب، شبیه یک نقاشی زیبا و بی‌نظیر بود.

18. فروغ نور در دل شب، همانند یک امید تازه بود که در دل تاریکی می‌درخشید.

19. فروغ گل‌های باغ در هنگام صبح، از هر طرف به چشم می‌خورد و بوی خوشی می‌داد.

20. فروغ آسمان در هنگام غروب، هر لحظه تغییر می‌کرد و دنیایی از رنگ‌ها به وجود می‌آورد.

فروغ به عنوان نماد نور و روشنایی، در این جملات به شکلی شاعرانه و دل‌انگیز به کار رفته است تا زیبایی و درخشندگی فضا یا شخصیت‌ها را بیان کند.