درخت دوستی بنشان که کام دل به بار آرد نهال دشمنی برکن که رنج بی شمار آرد
درخت دوستی بنشان که کام دل به بار آرد نهال دشمنی برکن که رنج بی شمار آرد را از سایت سوگو دریافت کنید.
این بیت با زبانی ساده و تأثیرگذار، به ما توصیه می‌کند که در زندگی به جای ایجاد دشمنی، دوستی را گسترش دهیم. در اینجا دو مفهوم مهم بیان شده است:
1. کاشت درخت دوستی: در این مصراع، دوستی به یک درخت تشبیه شده که با رشد و شکوفایی، میوه و ثمره‌ای شیرین به ارمغان می‌آورد. این نشان‌دهنده‌ی تأثیر مثبت روابط دوستانه در زندگی فردی و اجتماعی است. هنگامی که بذر محبت و صمیمیت کاشته شود، نتیجه‌ی آن آرامش، شادی و کامیابی خواهد بود.
2. برکندن نهال دشمنی: در مقابل، دشمنی به نهالی تشبیه شده که اگر رشد کند، باعث درد و رنج بی‌شمار خواهد شد. این نشان می‌دهد که خصومت و کینه‌ورزی تنها مشکلات و دشواری‌های فراوانی به همراه دارد و از بین بردن آن، راهی برای رسیدن به آرامش است.
پیام اخلاقی بیت
این بیت ما را به رفتار نیک، مهرورزی و پرهیز از دشمنی دعوت می‌کند. در واقع، شاعر با استفاده از استعاره‌های درخت و نهال، تأکید دارد که همان‌طور که درخت دوستی ثمر می‌دهد، دشمنی نیز رنج و سختی به بار می‌آورد. پس بهتر است که دوستی را پرورش دهیم و از هرگونه کینه و دشمنی پرهیز کنیم.
این مضمون در ادبیات کهن فارسی نیز بسیار دیده میشود، برای مثال سعدی در گلستان می‌گوید:
«دوستان را کجا کنی محروم؟»
«تو که با دشمنان نظر داری!»
که تأکید مشابهی بر ارزش دوستی و پرهیز از دشمنی دارد.